دانشگاه ارومیه

 آمار

تعداد نشریات13
تعداد شماره‌ها149
تعداد مقالات1,478
تعداد مشاهده مقاله2,256,145
تعداد دریافت فایل اصل مقاله1,886,281
رضایی تبار, مهدیه, دادپور, محمدرضا, پناهی راد, سیما, مطلبی آذر, علیرضا. (1403). تأثیر کیتوزان بهینه شده با پلی ونیل پیرولیدون (PVP) و تیدیازورون (TDZ) بر ممانت از تولید فنل و میزان پرآوری در جداکشتهای گردو. پژوهش های میوه کاری, 9(1), -. doi: 10.30466/rip.2023.54415.1252
مهدیه رضایی تبار; محمدرضا دادپور; سیما پناهی راد; علیرضا مطلبی آذر. "تأثیر کیتوزان بهینه شده با پلی ونیل پیرولیدون (PVP) و تیدیازورون (TDZ) بر ممانت از تولید فنل و میزان پرآوری در جداکشتهای گردو". پژوهش های میوه کاری, 9, 1, 1403, -. doi: 10.30466/rip.2023.54415.1252
رضایی تبار, مهدیه, دادپور, محمدرضا, پناهی راد, سیما, مطلبی آذر, علیرضا. (1403). 'تأثیر کیتوزان بهینه شده با پلی ونیل پیرولیدون (PVP) و تیدیازورون (TDZ) بر ممانت از تولید فنل و میزان پرآوری در جداکشتهای گردو', پژوهش های میوه کاری, 9(1), pp. -. doi: 10.30466/rip.2023.54415.1252
رضایی تبار, مهدیه, دادپور, محمدرضا, پناهی راد, سیما, مطلبی آذر, علیرضا. تأثیر کیتوزان بهینه شده با پلی ونیل پیرولیدون (PVP) و تیدیازورون (TDZ) بر ممانت از تولید فنل و میزان پرآوری در جداکشتهای گردو. پژوهش های میوه کاری, 1403; 9(1): -. doi: 10.30466/rip.2023.54415.1252

تأثیر کیتوزان بهینه شده با پلی ونیل پیرولیدون (PVP) و تیدیازورون (TDZ) بر ممانت از تولید فنل و میزان پرآوری در جداکشتهای گردو

پژوهش های میوه کاری
دوره 9، شماره 1، شهریور 1403
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.30466/rip.2023.54415.1252
نویسندگان
مهدیه رضایی تبار* 1؛ محمدرضا دادپور2؛ سیما پناهی راد3؛ علیرضا مطلبی آذر4
1دانش آموخته کارشناسی ارشد گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز/ایران
2دانشیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز/ ایران
3دکتری علوم باغبانی، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز/ ایران
4دانشار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز/ ایران
چکیده
گردو به‌عنوان یکی از محصولات مهم اقتصادی و با ارزش غذایی بالا محسوب می شود. روشهای ازدیاد غیرجنسی گردو به علت وجود مواد فنلی که موجب کاهش تقسیم سلولی میشود، نتوانسته است به تولید انبوه دانهال های گردو منجرشود. بافتهای گردو غنی از ترکیبات فنلی می باشند که پس از جداشدن از پایه مادری به‌عنوان ریزنمونه، به رنگ تیره درآمده و ضمن انتشار به محیط کشت، ریزنمونه و استقرار آن را به‌شدت تحت‌تأثیر قرار می دهند. کیتوزان به‌عنوان یک پلیمر زیستی و طبیعی امروزه در کشت بافت گیاهان به‌صورت گسترده استفاده میشود. مطالعه حاضر باهدف برطرف‌کردن مشکل مذکور در گردو در شرایط کشت درون شیشه ای انجام شد. آزمایش در قالب طرح کامل تصادفی با شش تکرار به‌ازای هر تیمار اجرا شد. تیمارهای موردنظر در این پژوهش شامل تیمار شاهد (محیط کشت موراشیگ و اسکوگ)، تیدیازرون با غلظت 0/4 میلی‌گرم در لیتر، پلی وینیل پیرولیدین با غلظت 0/3 گرم در یک لیتر، کیتوزان با غلظت 0/1 میلی‌گرم در لیتر، ترکیب TDZ ، PVP و کیتوزان (با غلظتهای استفاده شده در تیمارهای قبلی) و در نهایت نانوکامپوزیت کیتوزان بهینه شده با PVP و TDZ در دو سطح 0/1 و 0/05 میلی‌گرم در لیتر بود. ترکیب نانو کیتوزان در هر دو سطح، زنده مانی مریستم را به طور معنی‌داری افزایش داد (p<0.05). میزان باززایی، به‌عنوان شاخص رشد رویشی در تیمار نانو کیتوزان 10% از دیگر تیمارها بیشتر بود. همچنین پرآوری شاخساره، در تیمار ذکر شده افزایش معنی داری (p<0.05) نسبت به سایر تیمارها داشت.
کلیدواژه‌ها
ازدیاد؛ باززایی؛ نانوکامپوزیت؛ زنده‌مانی
مراجع
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 127