آمار
| تعداد نشریات | 9 |
| تعداد شماره‌ها | 110 |
| تعداد مقالات | 1,122 |
| تعداد مشاهده مقاله | 856,629 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 808,140 |
مقایسه اثر تیمارهای اسید سالیسیلیک و نانو-اسیدسالیسیلیک در کاهش اثرات تنش شوری در میوه توتفرنگی رقم "کاماروزا" | ||
| پژوهش های میوه کاری | ||
| مقاله 7، دوره 3، شماره 2، آبان 1397، صفحه 79-93 اصل مقاله (878.4 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
یونس نعمتی‌میرک1؛ اورنگ خادمی  2؛ ایمان روح‌اللهی2؛ عبدالامیر بستانی3؛ ناصر کریمی4
| ||
| 1دانشجوی سابق کارشناسی‌ارشد گروه باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شاهد، تهران | ||
| 2استادیار گروه باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شاهد، تهران | ||
| 3دانشیار گروه علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شاهد، تهران | ||
| 4دانشیار گروه زیست‌شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه رازی، کرمانشاه | ||
| چکیده | ||
| توتفرنگی یکی از مهمترین محصولات مناطق معتدله است که به تنش شوری خیلی حساس است. با توجه به شور شدن منابع آب و خاک، امروزه اصلیترین هدف در تولید توتفرنگی غلبه بر اثرات زیانبار تنش شوری میباشد. به منظور کاهش اثرات تنش شوری روی میوه توتفرنگی رقم کاماروزا، تأثیرتیمارهای اسیدسالیسیلیک و نانو-اسیدسالیسیلیک، به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار و در شرایط هیدروپونیک بررسی شد. شوری کلریدسدیم در سه غلظت صفر، 25 و 50 میلیمولار و تیمارها در سه سطح شاهد (آب)، اسید سالیسیلیک (1 میلیمولار) و نانو-اسیدسالیسیلیک (1 میلیمولار) اعمال شدند. نتایج نشان داد که اعمال تیمارهای کلریدسدیم شاخصهای رشدی مانند طول شاخساره، وزن تر شاخساره، وزن تر ریشه و کلروفیل برگ و شاخصهای کمی و کیفی میوه شامل عملکرد بوته، وزن میوه، ظرفیت آنتیاکسیدانی و اسیدیته قابل تیتراسیون را کاهش ولی مقدار آنتوسیانین و سدیم میوه را نسبت به شاهد افزایش داد. تیمارهای اسیدسالیسیلیک و نانو اسیدسالیسیلیک اثرات تنش شوری را تعدیل نموده و جذب سدیم توسط میوه را کاهش دادند. بر اساس نتایج پژوهش حاضر تیمار نانو - اسیدسالیسیلیک موثرتر از تیمار اسیدسالیسیلیک اثرات تنش شوری در توتفرنگی رقم کاماروزا را کاهش داد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| توتفرنگی؛ عملکرد؛ کلریدسدیم؛ کیفیت؛ نانو ذرات | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 264 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 334 |
||
