آمار
| تعداد نشریات | 14 |
| تعداد شمارهها | 178 |
| تعداد مقالات | 1,729 |
| تعداد مشاهده مقاله | 2,968,409 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 2,417,132 |
اثر کاربرد پس از برداشت اسید کلروژنیک بر ویژگیهای فیزیکوشیمیایی و فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی میوه خرمالو (Diospyros kaki. Thunb). | ||
| پژوهش های میوه کاری | ||
| دوره 10، شماره 1، شهریور 1404 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.30466/rip.2024.55317.1320 | ||
| نویسندگان | ||
| بهناز سلیمانی* 1؛ ولی ربیعی2؛ فرهنگ رضوی3؛ غلامرضا مهدوی نیا4؛ فهیمه نصر5 | ||
| 1دانشجوی دکترای فیزیولوژی و اصلاح درختان میوه، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران. | ||
| 2استاد گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران. | ||
| 3دانشیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان،زنجان، ایران. | ||
| 4دانشیار گروه شیمی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه مراغه، مراغه ، ایران. | ||
| 5دانش آموخته دکترای فیزیولوژی و اصلاح درختان میوه، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران. | ||
| چکیده | ||
| خرمالو به علت خواص آنتیاکسیدانی بالا نقش مهمی در بهبود سیستم ایمنی و سلامتی بدن ایفا می کند.. این میوه به دلیل داشتن شدت تنفس و تعرق بالا، عمر انباری محدودی دارد. امروزه استفاده از مواد طبیعی به عنوان یک تکنیک جدید برای حفظ کیفیت و افزایش ماندگاری محصولات باغبانی رواج یافته است. با توجه به اثرات مفید اسید کلروژنیک در حفظ کیفیت و افزایش عمر انبارمانی میوهها، در پژوهش حاضر تأثیر تیمار اسید کلروژنیک بر ویژگیهای فیزیکوشیمیایی و فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی میوه خرمالو رقم محلی کرج بررسی شد. این آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار با دو فاکتور اسید کلروژنیک در چهار سطح 0، 25، 50 و 100 میکرومولار و زمان انبارمانی در سه سطح (15، 30 و 45 روز) انجام شد. میوههای تیمار شده در دمای یک درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 90- 85 درصد به مدت 45 روز نگهداری شدند. نتایج نشان داد که اسید کلروژنیک 50 و 100 میکرومولار، غلظت بهینه برای حفظ کیفیت و افزایش عمر انبارمانی میوه خرمالو هستند. در پایان دوره انبارمانی، تیمار اسید کلروژنیک 50 و 100 میکرومولار به طور معنیداری موجب جلوگیری از کاهش وزن (به ترتیب 29/46 و 21/95 درصد) و جلوگیری از کاهش اسید قابل تیتراسیون ( 15/1 و 15/4 درصد) شدند. بیشترین میزان مالوندیآلدهید (8/9 نانومول بر گرم وزن تر) و پراکسیدهیدروژن (24/2 نانومول بر گرم وزن تر) در پایان دوره انبارمانی درتیمار شاهد مشاهده شد. با توجه به عدم وجود اختلاف معنیداربین غلظتهای50 و 100 میکرومولار در برخی صفات بیوشیمیایی بررسی شده، استفاده از اسید کلروژنیک 50 میکرومولار برای کاهش ضایعات، حفظ کیفیت و افزایش عمر انبارمانی میوه خرمالو در پس از برداشت قابل توصیه است. | ||
| کلیدواژهها | ||
| اسید قابل تیتراسیون؛ پراکسید هیدروژن؛ ظرفیت آنتیاکسیدانی کل؛ مالوندیآلدهید | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3 |
||